Het Angstcircuit

Ik was niet van plan om nog iets te schrijven wat met onze situatie van nu te maken heeft en er is iets aan de hand met de manier waarop we met angst om gaan.

Ons angscircuit wordt gereguleerd door het oudste systeem wat er is, het reptielenbreiin. Komt er een sabeltandtijger op ons af krijgen we de stimulans vluchten of vechten via de hersenstam en de amygdala. Zijn we iets als een komodovaraan vechten we, zijn we bijvoorbeeld een konijn dan vluchten we. Samen met ons brein wordt dat geregeld door hormonen als adrenaline.

Adrenaline zorgt er voor dat we sterk zijn en kunnen vechten of heel snel zodat we kunnen vluchten. Adrenaline doet nog veel meer om te zorgen dat we in doodsnood ons volle potentieel kunnen gebruiken om uit die situatie te komen. Zo schakelt het onze spijsvertering uit, onze voortplanting, zorgt het voor een hoge spierspanning, het houdt het immuunsysteem onderdrukt, jaagt het onze bloeddruk op en onze hartslag omhoog. Het zorgt ook voor focus. Alles heeft er mee te maken dat al onze energie naar de op dat moment meest vitale onderdelen van ons systeem gaan.

Is het levensgevaar geweken is het de bedoeling dat we tot rust komen en gaan zoeken naar een oplossing. De adrenaline verdwijnt en daarvoor komt dopamine in de plaats. Ons “zoekhormoon”. Ook de spierspanning gaat weer naar beneden, onze hartslag komt tot rust, bloeddruk wordt weer normaal en onze spijsvertering komt weer op gang. En wat belangrijk is dat onze blik weer wijds wordt. De “rode waas” verdwijnt. Bij het tot rust komen mogen ook onze meer ontwikkelde hersensystemen weer meedoen. Ons lange termijn denken gaat in werking en bovenal kan ons immuunsysteem schakelt in.

Maar wat nu als er continue een trigger “gevaar” blijft komen. Als wat we openslaan, op televisie zien of op de sociale media herinnert aan het event wat in de eerste instantie tot de doodsnood leidde. Dan blijft onze amygdala maar vuren. We komen niet uit die angst vandaan en blijven in de vechten of vluchten modus hangen. We zien overal gevaar en reageren daar op door in opperste paraatheid te blijven. Er is stress en stress is geen gezonde manier om in te leven.
En juist nu in deze tijd waarin veel van ons aanpassingsvermogen en lijf wordt gevraagd is het belangrijk dat ons systeem goed werkt. We hebben een goede spijsvertering nodig om voedingstoffen op te kunnen nemen. Voedingsstoffen om ons immuunsysteem te ondersteunen. En zoals ik al schreef onderdrukt stress ons immuunsysteem. In angst leven is dus geen goed idee.

Wat kun je doen bij stress:

Haal diep adem. Ademhalen zorgt voor zuurstof in je lichaam. Zuurstof is van levensbelang.

bedenk je “is dit goed voor mij”. Dat is niet egoïstisch. In een vliegtuig moet je niet voor niets het zuurstofkapje eerst naar jezelf trekken voor dat je een ander helpt. Je kunt er niet voor iemand zijn als je niet goed voor jezelf zorgt

Zodra je stress voelt opkomen, leg een hand op je voorhoofd. Een hand op je voorhoofd zorgt ervoor dat het bloed naar de voorste kwabben van je hersenen trekt. Daar zit je oplossend vermogen en kom je tot rust.

Blijf in verbinding met je omgeving en met de mensen om je heen. Een mens is een groepsdier. We kunnen niet onder elkaar. De groep is onze overleving en deze als “gevaarlijk” zien is onnatuurlijk en geeft daarom ook stress.

Weet je nog de skim-reclame? Hang op, klik weg en bel uw bank? Ga uit de situatie en ga in contact met iemand die je vertrouwt. Reik uit.

En belangrijk: eet gezond, beweeg en ga naar buiten. Daarover een andere keer meer.